20 tips voor ouders van kinderen met verlatingsangst

20 tips voor ouders met kinderen met verlatingsangst

Als je een kind hebt dat last heeft van verlatingsangst en telkens nerveus of angstig wordt als je het even alleen wil laten, dan is dit doorgaans een normaal deel in het groeiproces van je kind is. Het huilen, de driftbuien en de aanhankelijkheid tijdens de vroege jaren van je kind zijn gezonde reacties op het verlaten. Dit komt het vaakst voor bij kinderen tussen de leeftijd van één en vier jaar, maar de intensiteit kan variëren.

Volhouden, begrijpen en overlevingsstrategieën aanwenden zijn de beste manieren om deze stressvolle periodes te overleven.

Het is pas als je kind bepaalde zaken niet meer wil doen, zoals naar school gaan of bepaalde hobby’s of naschoolse activiteiten, dat je je zorgen moet beginnen maken.

Als je je zorgen maakt over de verlatingsangst van je kind, dan kan je hier enkele tips lezen die je kunnen helpen om de situatie te verlichten. Onthoud dat volhouden en geduld de sleutels tot succes zijn. Laat ook nooit je frustratie zien aan je kind.

Probeer bij te leren over verlatingsangst. Dit lezen, is al een goede start. Begrijpen wat je kind moet doorstaan, zal je helpen sympathie opbrengen.
Daarbij hoort ook dat je de tijd neemt om te luisteren naar je kind. Respecteer zijn/haar gevoelens. Je kind zal zich veiliger voelen bij jou en sneller over z’n zorgen en problemen praten. Het kan enorm deugd doen als er écht geluisterd wordt.
Als je kind er niet echt over wil praten, probeer dan een manier te vinden om ze aan te moedigen dat toch te doen. Herinner je kind er voorzichtig aan dat het zo goed ging toen je de laatste keer wegging.
Probeer je kind eraan te laten wennen om alleen te zijn, of zonder jou te zijn. Als er af en toe iemand langskomt om een oogje in het zeil te houden, dan kan je kind langzaam wennen. Je kan dit starten met een paar minuten per keer, en de periode telkens wat verlengen.
Als het mogelijk is, laat je kind dan in zijn vertrouwde omgeving. De verlatingsangst zal verminderen als alles is vertrouwd en normaal is. Laat de babysitter naar jouw huis komen.
Als je je kind ergens afzet, en het voelt zich minder angstig als mama dat doet in plaats van papa of omgekeerd, probeer daar dan in mee te gaan.
Zorg ervoor dat er niet teveel verschillende mensen voor je kind zorgen.
Kinderen appreciëren routines en voorspelbaarheid, dus laat ze het op voorhand weten als er een verandering zal zijn in de planning. Laat ze misschien helpen om het planningsprobleem op te lossen. Als je kind dat niet kan, biedt het dan wat mogelijkheden aan, dan zie je wat het verkiest. Probeer hen actief te betrekken.
Vermijd dat je kind hongerig of moe is, als je het ergens moet achterlaten. Anders zal het de angstgevoelens alleen versterken.
Laat je kind niet kijken naar TV of gewelddadige video games als je afwezig bent. Dit kan de angstgevoelens vergroten.
Wees heel specifiek over wanneer zoon of dochterlief je terug zal zien. “Ik ben terug nadat je je melk hebt gehad.” Of “Nog twee keer slapen en dan ben ik terug.” Dat werkt beter dan om 15u of binnen twee dagen.
Zorg dat je een ritueel hebt bij het afscheid nemen. Dit kan heel simpel zijn, een kusje, wuiven en een paar woordjes die je altijd zegt, maar ze zullen je kind geruststellen. Houd het wel simpel. Zeg gewoon dat je vertrekt, houd je aan jullie ‘ritueel’, en ga dan weg.
Als je je kind ergens afzet en het gaat door het lint, probeer dan kalm te blijven.
Heeft jouw kind verlatingsangst op school, laat dan lieve boodschappen. Bijvoorbeeld in de boekentas of brooddoos.
Wanneer je je kind ergens achterlaat, geef het dan jouw onverdeelde aandacht. Wees lief en zorg voor affectie. Wees dan snel en blij bij het afscheid nemen, ongeacht of je kind smeekt zodat je zou blijven.
Wees altijd positief. Geef complimenten bij iedere stap vooruit.
Wanneer je met lof strooit, wees dan heel specifiek. Dit helpt om het zelfvertrouwen van je kind te versterken. Gebruik beschrijvende zinnen als “Ik vond het echt goed dat je je speeltjes opruimde. Je bent heel behulpzaam.” Dat is veel beter dan “Goed gedaan” of “Je bent flink.”
Als je jouw kind iets belooft, houd je er dan aan. Je kind wil je vertrouwen, dat vertrouwen kan dus groeien als je je beloftes nakomt.
Geef nooit toe. Draai je nooit om en ga niet terug als je kind begint te huilen en tieren, dit zal het kind doen denken dat het daarmee iets wint. Jij bent de volwassene, jij moet rustig blijven en de baas blijven over de situatie.
Bepaal regels en trek grenzen. Kinderen kunnen daar soms de kantjes van aflopen, maar onderzoek heeft aangetoond dat ze dat toch appreciëren. Natuurlijk moet je je kind altijd verzekeren dat je om hen geeft en hun gevoelens apprecieert. Maar jij bepaalt de regels in het huishouden om je kind veilig te houden, en die moeten gevolgd worden.

Gecreëerd door Tom Vermeersch (bio)

Tom Vermeersch is een gecertificeerde psycholoog en Bachbloesemexpert met meer dan 30 jaar ervaring.

Andere artikelen

7 tips om je hond te helpen bij vuurwerkangst

Zo fijn als het is voor de mens om de overgang van oud naar nieuw te vieren, zo beangstigend is het voor de hond. Vooral het knallende vuurwerk dat die nacht gul wordt afgestoken, is voor heel wat honden afschrikwekkend. Lees 7 tips hoe je jouw hond kan helpen bij vuurwerkangst.

5 tips om gezond de herfst te doorspartelen

Hij heeft een hele poos op zich laten wachten, maar de laatste dagen kunnen we er niet meer onderuit: de herfst is in het land. De herfst wordt ook wel een overgangsseizoen genoemd.

Signalen dat je kind ongelukkig is

Volgens cijfers van de WHO lijden meer dan 260 miljoen mensen wereldwijd aan depressie. En niet alleen volwassenen krijgen die diagnose. Kinderen vanaf drie à vier jaar kunnen depressie ervaren.

Riltaline tijdens de examenperiode?

De examenperiode staat weer voor de deur. Voor ouders met studerende jongeren steevast een periode van gigantisch veel stress. Voor de jongere zelf een periode waarin heel wat gevraagd wordt...

Feit of fictie? Is het echt gezond?

Er zijn te veel tegenstrijdige berichten rond gezondheidsadvies. Het zorgt voor te veel verwarring. Het ene jaar is boter slecht voor je, en margarine beter. Het jaar erop is het omgekeerd. Het ene artikel spreekt over een te zware belasting van je gewrichten bij het joggen; het andere artikel zegt dat het goed voor je is omdat het je botten versterkt.

Hoe weet je of je een drankprobleem hebt?

Het is typerend dat mensen in de donkere dagen vaker naar een glaasje alcohol grijpen dan tijdens de zomermaanden. Dit fenomeen zorgt er bijvoorbeeld voor dat problemen met alcohol in de Noordse landen veel groter zijn dan in Zuiderse landen. Maar hoe ver mag je gaan met een glaasje? Hierover bestaan sterk uiteenlopende verhalen.

Hoe doorbreek je je slechte gewoontes

Slechte gewoontes verspillen je energie en tijd. Ze verstoren je leven, brengen je gezondheid in gevaar en weerhouden je ervan je doelen te bereiken. Dus waarom hebben we ze? En wat kunnen we doen om onze slechte gewoontes te doorbreken?

Het tijdperk van digibesitas

Digibesitas is een nieuwe term die de wereld is ingestuurd door de Gentse professor De Marez na onderzoek over het gebruik van digitale media

Tips om je negatieve aspecten in balans te brengen

Iedereen is uniek, zelfs in hun eigen slechte gewoontes of negatieve karaktereigenschappen. Hier zijn tips om je negatieve aspecten in balans te brengen!

Het MERS virus: reden tot paniek?

Het aantal mensen dat tot voor kort ooit over het MERS-virus had gehoord, kan je vast en zeker op één hand tellen. Momenteel duiken er echter steeds meer en meer artikels op in de pers over dit virus. Wat is er aan de hand? Is dit een nieuw soort virus? Is er sprake van een bedreiging? Of zijn er bepaalde gebieden die we beter vermijden?

20 tips voor ouders van kinderen met verlatingsangst

Volhouden, begrijpen en overlevingsstrategieën aanwenden zijn de beste manieren om deze stressvolle periodes te overleven.

Het is pas als je kind bepaalde zaken niet meer wil doen, zoals naar school gaan of bepaalde hobby’s of naschoolse activiteiten, dat je je zorgen moet beginnen maken.

Probeer bij te leren over verlatingsangst. Dit lezen, is al een goede start. Begrijpen wat je kind moet doorstaan, zal je helpen sympathie opbrengen.
Daarbij hoort ook dat je de tijd neemt om te luisteren naar je kind. Respecteer zijn/haar gevoelens. Je kind zal zich veiliger voelen bij jou en sneller over z’n zorgen en problemen praten. Het kan enorm deugd doen als er écht geluisterd wordt.
Als je kind er niet echt over wil praten, probeer dan een manier te vinden om ze aan te moedigen dat toch te doen. Herinner je kind er voorzichtig aan dat het zo goed ging toen je de laatste keer wegging.
Probeer je kind eraan te laten wennen om alleen te zijn, of zonder jou te zijn. Als er af en toe iemand langskomt om een oogje in het zeil te houden, dan kan je kind langzaam wennen. Je kan dit starten met een paar minuten per keer, en de periode telkens wat verlengen.
Als het mogelijk is, laat je kind dan in zijn vertrouwde omgeving. De verlatingsangst zal verminderen als alles is vertrouwd en normaal is. Laat de babysitter naar jouw huis komen.
Als je je kind ergens afzet, en het voelt zich minder angstig als mama dat doet in plaats van papa of omgekeerd, probeer daar dan in mee te gaan.
Zorg ervoor dat er niet teveel verschillende mensen voor je kind zorgen.
Kinderen appreciëren routines en voorspelbaarheid, dus laat ze het op voorhand weten als er een verandering zal zijn in de planning. Laat ze misschien helpen om het planningsprobleem op te lossen. Als je kind dat niet kan, biedt het dan wat mogelijkheden aan, dan zie je wat het verkiest. Probeer hen actief te betrekken.
Vermijd dat je kind hongerig of moe is, als je het ergens moet achterlaten. Anders zal het de angstgevoelens alleen versterken.
Laat je kind niet kijken naar TV of gewelddadige video games als je afwezig bent. Dit kan de angstgevoelens vergroten.
Wees heel specifiek over wanneer zoon of dochterlief je terug zal zien. “Ik ben terug nadat je je melk hebt gehad.” Of “Nog twee keer slapen en dan ben ik terug.” Dat werkt beter dan om 15u of binnen twee dagen.
Zorg dat je een ritueel hebt bij het afscheid nemen. Dit kan heel simpel zijn, een kusje, wuiven en een paar woordjes die je altijd zegt, maar ze zullen je kind geruststellen. Houd het wel simpel. Zeg gewoon dat je vertrekt, houd je aan jullie ‘ritueel’, en ga dan weg.
Als je je kind ergens afzet en het gaat door het lint, probeer dan kalm te blijven.
Heeft jouw kind verlatingsangst op school, laat dan lieve boodschappen. Bijvoorbeeld in de boekentas of brooddoos.
Wanneer je je kind ergens achterlaat, geef het dan jouw onverdeelde aandacht. Wees lief en zorg voor affectie. Wees dan snel en blij bij het afscheid nemen, ongeacht of je kind smeekt zodat je zou blijven.
Wees altijd positief. Geef complimenten bij iedere stap vooruit.
Wanneer je met lof strooit, wees dan heel specifiek. Dit helpt om het zelfvertrouwen van je kind te versterken. Gebruik beschrijvende zinnen als “Ik vond het echt goed dat je je speeltjes opruimde. Je bent heel behulpzaam.” Dat is veel beter dan “Goed gedaan” of “Je bent flink.”
Als je jouw kind iets belooft, houd je er dan aan. Je kind wil je vertrouwen, dat vertrouwen kan dus groeien als je je beloftes nakomt.
Geef nooit toe. Draai je nooit om en ga niet terug als je kind begint te huilen en tieren, dit zal het kind doen denken dat het daarmee iets wint. Jij bent de volwassene, jij moet rustig blijven en de baas blijven over de situatie.
Bepaal regels en trek grenzen. Kinderen kunnen daar soms de kantjes van aflopen, maar onderzoek heeft aangetoond dat ze dat toch appreciëren. Natuurlijk moet je je kind altijd verzekeren dat je om hen geeft en hun gevoelens apprecieert. Maar jij bepaalt de regels in het huishouden om je kind veilig te houden, en die moeten gevolgd worden.